Uit Golfers Magazine: Kruispunt van de golfwereld - slot

De Europa-connectie

In 1999 was Paul Lawrie de man die het Open niet kon won winnen. Daar was iedereen het na 54 holes wel over eens. De pro uit Aberdeen was een meer dan gemiddelde speler. Hij had twee keer gewonnen op de Europese Tour, maar ondanks dat Lawrie Carnoustie goed kende, was de Schot geen kanshebber: hij stond tien slagen achter. Paul Lawrie speelde de laatste ronde in 67 slagen om met een score van 290 de leider-in-het-clubhuis te zijn. Dat moest goed zijn voor een mooie eindklassering en dus was hij een tevreden man.

Jean van de Velde, de leider na 54 holes, had het op de laatste dag niet gemakkelijk, maar hij stond op de tee van de par-4 achttiende in de wetenschap dat een 6 voldoende was om na Arnaud Massy (1907) de tweede Franse winnaar van een Major te worden.

Wat toen volgde, is legendarisch geworden. Van de Velde sloeg zijn drive rechts in de lichte rough en in plaats van met een paar korte ijzers zeker te zijn van een 5 of een 6 koos hij voor een ijzer-2 die via een tribune in hoog gras belandde. Vervolgens sloeg de Fransman de bal – vanzelfsprekend – in de Barry Burn en hij overwoog even om de bal te spelen. Jean pootje badend door de Burn: een plaatje dat bij golfliefhebbers op het netvlies gegrift is. Uiteindelijk speelde Van de Velde de bal niet vanuit het water en met een triple bogey 7 dwong hij nog wel een play-off met Lawrie en de kampioen uit 1997, Justin Leonard, af. En daarin was Paul Lawrie de koelste.

Zweden hebben nooit een hoofdrol gespeeld op Carnoustie, maar stad en baan hebben wel een Scandinavische link, menen historici. De vikingen kwamen ook in het oosten van Schotland aan wal. Car betekent rots en noust staat voor baai. Misschien dat dit gegeven Henrik Stenson of Alex Noren helpt om de Claret Jug mee naar huis te kunnen nemen. En daarmee zou de reputatie van Carnoustie als kruispunt van de golfwereld alleen maar worden versterkt.

Winnaars op Carnoustie

1931 Tommy Armour

De Silver Scott kwam terug uit Amerika om het allereerste Open op Carnoustie te winnen. De in Edinburgh geboren Armour begon de laatste ronde als gedeeld zesde, maar met een strakke 71 speelde hij zich naar een winnende score van 296.

1937 Henry Cotton

Het hele Amerikaanse Ryder Cup-team deed mee aan de Schotse oostkust en daarom was Cottons tweede zege in The Open helemaal imponerend. Henry Cotton won The Open ook in 1948 en werd mede daarom geridderd.

1953 Ben Hogan

Slecht één keer speelde en won de Amerikaan The Open – in een seizoen waarin hij ook The Masters en het U.S. Open op zijn naam schreef. Samen met Tiger Woods is Hogan de enige speler die drie Majors in één seizoen op zijn naam schreef.

1968 Gary Player

De toen 32-jarige Zuid-Afrikaan maakte in de derde en vierde ronde een eagle op de par-5 veertiende en won zijn vijfde Major met twee slagen voorsprong op de Nieuw-Zeelander Bob Charles en Jack Nicklaus.

1975 Tom Watson

In zijn eerste Open was het meteen raak voor de speler uit Kansas. Al had hij wel een play-off nodig om de Australiër Jack Newton terug te wijzen. Het was de eerste van vijf Open-successen voor Tom Watson, die in 2009 – op 59-jarige leeftijd – bijna op gelijke hoogte kwam met recordhouder Harry Vardon.

1999 Paul Lawrie

In een van de meest memorabele Majors ooit maakte Paul Lawrie op de slotdag een achterstand van tien slagen goed om zijn eerste en enige Open te winnen. Hij had, zo vond Lawrie zelf ook, wel veel te danken aan de ineenstorting – zie ook elders op deze pagina’s – van Jean van de Velde.

2007 Padraig Harrington

De speler uit Dublin werd de eerste Ierse kampioen sinds de zege van Fred Daly in 1947. Harrington, die een jaar later zowel The Open als het PGA Championship zou winnen, bleek in de play-off net iets slagvaardiger te zijn dan Sergio Garcia. De Spanjaard moest vervolgens bijna tien jaar wachten op zijn eerste Major-zege.

(Dit artikel van Jan Kees van der Veldenstond eerder in Golfers Magazine 5, dit nummer ligt nu in de winkel. Nog geen abonnee? Profiteer dan nu van een onze aanbiedingen.

The Open op tv, radio en internet

De BBC heeft de live-rechten niet meer, maar Ziggo Sport Golf zendt het kampioenschap alle dagen rechtstreeks uit. Waarschijnlijk zijn de tijden hetzelfde als in 2017. In de week van het kampioenschap melden we het actuele schema op www.golfersmagazine.nl .
Donderdag 19 juli – 7.30-21.30 uur

Vrijdag 20 juli – 7.30-21.30 uur

Zaterdag 21 juli – 11.00-21.00 uur

Zondag 22 juli – 10.00-20.00 uur

De website van The Open is www.theopen.com en daarop is naast live scoring veel andere informatie vinden, inclusief een link naar Open Radio met een rechtstreeks verslag.

Radio 5 Live van de BBC is via de middengolf (693 en 909) te ontvangen. En de middengolf (MW) zit op de meeste autoradio’s. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat livereportages.