Ryder Cup (2) – matchplaykoning Ian Poulter

We blikken deze week vooruit op de Ryder Cup. In deel 2 een portret van Mr. Ryder Cup, Ian Poulter.

Uit Golfers Magazine: Ryder Cup (2)

Mr Ryder Cup nog altijd niet opgebrand

 

Ian Poulter speelt deze week zijn zesde Ryder Cup speelt. Hij is het levende voorbeeld dat je met veel ambitie en hard werken de top kunt halen.

In Europa is hij in die bewuste week ma-te-loos populair. Amerikaanse golffans hebben doorgaans geen problemen met Ian Poulter, maar elke twee jaar kunnen ze hem drie dagen niet uitstaan.

Voor de inmiddels alweer 42 jaar oude Engelsman is de Ryder Cup hét voorbeeld van wat je met doorzetten kunt bereiken. Poulter speelt met zijn hart en dat laat hij merken ook.

Er zijn maar weinig succesvolle Europese pro’s die de weg van Ian Poulter hebben afgelegd. Als je snel in je geheugen graaft, dan noem je Bernhard Langer en Miguel Angel Jiménez. Misschien ook wel Severiano Ballesteros.

Geen van deze vier spelers hebben een amateurcarrière gehad met trainingen door federatiecoaches, betaalde stages, nationale kampioenschappen, EK’s en WK’s.

Ze werden allen jong pro en met een enorme ambitie bereikten ze een hoog niveau. Langer en Ballesteros wonnen Majors. Jiménez en Poulter speelden in de Ryder Cup en wonnen op meerdere continenten.

Moeilijk begin

De in Hitchin – ten noorden van Londen – geboren Ian Poulter kreeg in 1980, op zijn vierde van zijn vader een afgezaagde houten-4. Hij werd op zijn achttiende pro en de eerste jaren betekende dat werken in de proshop van de Leighton Buzzard Golfclub, drie kwartier rijden van Hitchin in vaak gammele auto’s zoals Astra’s en Fiesta’s.

Dat werk leverde hem 150 pond per week op. ‘Katie, toen mijn vriendin, sinds 2007 mijn vrouw, verdiende ons inkomen. Ze was verpleegster en mijn bijdrage was het betalen van de boodschappen.’

Maar ondanks dat moeilijke begin van zijn professionele carrière bleef Ian Poulter in zichzelf en een toekomst als succesvolle tourspeler geloven. In de spaarzame vrije uren sloeg hij ballen en was uren op de oefengreen te vinden. Als hij door leden van Leighton Buzzard naar het waarom werd gevraagd, was het antwoord steevast ‘omdat ik op de Tour wil spelen’.

Veel leden deden wat lacherig over Ian en zijn ideeën, maar dat kon hem niet schelen.

Struikelpartij

Drie keer straalde hij voor het ‘examen’ voor de Europese Tour. Tijdens de Qualifying School van 1998 haalde Poulter wel de cut en dat leverde hem een startbewijs voor de Challenge Tour op.

Hij won zijn derde toernooi – het Open van Ivoorkust – maar onder andere door blessures na een ongelukkige struikelpartij over zijn tas kon Poulter niet rechtstreeks naar de Europese Tour promoveren.

Maar wijzer en in ieder geval met meer ervaring op zak slaagde hij in het najaar van 1999 wel tijdens de Qualifying School. Poulter had een tourkaart en die namen ze hem niet meer af.

Sterker, hij won zes keer in zijn eerste vijf seizoenen op het hoogste niveau, was in 2000 Rookie of the Year en in 2004 maakte Ian Poulter zijn debuut in de Ryder Cup. De kwalificatie ging niet zonder slag of stoot, want in de slotronde van het plaatsingstoernooi – het BMW International Open – dreigde hij onder de druk te bezwijken. Het was zijn playing partner Darren Clarke die hem wakker schudde en uiteindelijk redde Poulter het net.

Moeite

In totaal speelde Ian Poulter vijf keer in de match tegen de Amerikanen. Vier keer behoorde hij tot het winnende team.

In drie van de vijf gevallen was Poulter afhankelijk van een wildcard. Dat geeft wel aan hoe belangrijk zijn rol door captains wordt ingeschat. En hij stelde ook zelden teleur: twaalf van zijn matches werden gewonnen. In de singles leed Poulter maar één nederlaag. Vooral in de drie matches in de VS kreeg Poulter het flink te verduren.

‘Wanneer ik een paar opmerkingen hoor, wil ik als het ware goed spelen om die mensen op hun nummer te zetten’, zei Poulter ooit. ‘Ik heb misschien niet de beste swing van de wereld. Ik heb waarschijnlijk niet zoveel talent als andere mensen. Maar het hoeft er allemaal niet perfect uit te zien. Je moet gewoon de klus klaren.’ Als je veel birdies maakt en de partij gemakkelijk wint – prima. Maar het is leuker als het een beetje moeite kost.’

Twee jaar geleden was Poulter er vanwege een blessure als speler niet bij en voor de editie van dit jaar leken zijn kansen aanvankelijk niet groot. Maar Ian Poulter haalde de putter uit de kast waarmee hij in 2012 wonderen verrichtte op Medinah en gevolg was onder andere een zege in het Houston Open.

Wie denkt dat Ian Poulter afgeschreven is, moet drie keer nadenken voor hij dat zegt of schrijft.

Dit artikel stond eerder in Golfers Magazine 7.