Winterview 2017 - Reinier Saxton

Hij erkent dat dat misschien een beetje raar klinkt uit de mond van een speler die al acht jaar probeert een voet tussen de deur te krijgen op het hoogste niveau maar daar – met uitzondering van 2012 – niet structureel in geslaagd is. Ook het afgelopen jaar lukte het de Santpoorter niet om voldoende goede resultaten bijeen te spelen om promotie af te dwingen.

'62ste op de Order of Merit is natuurlijk niet goed genoeg. Dat is te ver van de top-10 die mijn doel is. Hoe dat komt? Te weinig goede resultaten, zo simpel is het. Al heb ik daar zeker wel kansen op gehad. Alleen, ik heb het te vaak in de laatste ronde laten liggen. Gek eigenlijk; de eerste jaren had ik moeite om in een toernooi op gang te komen, dit jaar had ik vooral moeite om het af te maken.'

'Natuurlijk probeer ik te achterhalen hoe dat kan. Ik denk toch dat het een stukje mentaal is, dat ik er dan net niet helemaal lekker in zit of zo. En wat zeker ook een rol speelt is dat het misschien allemaal net even te netjes is. Ik kleur zogezegd net even teveel binnen de lijntjes, terwijl je soms best eens een misser mag hebben als daar meer goede schoten tegenover staan. Dat maakt het ook best dubbel, want ik denk dat ik de laatste twee jaar beter speel – het spel ook beter snap – dan de jaren daarvoor, maar het is misschien ook wel te netjes geworden. Ik mis nauwelijks cuts, maar heb ook te weinig uitschieters, en dan red je het niet. Was een paar jaar geleden vier keer een zeventig nog goed genoeg, nu heb je vier keer een 68 nodig voor dat resultaat. Wat ik nodig heb is iets vaker 'de dood of de gladiolen'. Dat maakt een heel verschil. De ene kant op, maar ook de andere kant.'

Maar hoe train je dat? Hoe simuleer je de druk van een vierde ronde, van buiten de lijntjes kleuren?

'Haha, ja daar ben ik hard naar op zoek natuurlijk. Een vierde ronde in positie is een vierde ronde in positie, die doe je niet zomaar even na. Al kan je best trainen met meer druk erop. Dat je niet met een emmertje ballen staat te chippen, maar dat je maar één bal hebt en geen tweede kans. Maar uiteindelijk moet het er in de wedstrijden uitkomen. Alleen dáár ervaar je echt dat gevoel. Dat je geduldig moet blijven, maar aan moet vallen als het kan. Dat je je rust bewaart, maar je kansen pakt als ze zich voordoen. Het klinkt misschien gek, maar dat ben ik steeds beter aan het leren.'

'Weet je... een jaar of drie geleden wist ik het allemaal niet zo goed meer. Of dit het nou wel was. De laatste jaren zie ik echter hoeveel ruimte er nog is voor groei. Dát ik ook groei, dat ik nog lang niet aan mijn max zit en dat ik met mijn talent nog zoveel kansen heb. Die 62ste plaats van het afgelopen jaar is niet goed genoeg, dat is duidelijk, mar de top-10 is gewoon een reëel doel voor het komende seizoen. Daar ben ik misschien wel meer dan ooit van overtuigd.'

Lees hier alle winterviews van 2017