Winterview 2017 - Maarten Lafeber

De speler Lafeber had opnieuw geen gelukkig jaar maar ziet lichtpunten genoeg voor 2018. Net zoals hij die ziet in zijn rol als bondscoach van de NGF.

lafeber

Een gesprek met Maarten Lafeber kan tegenwoordig nauwelijks nog alleen over de speler Lafeber gaan of alleen over de bondscoach Lafeber; het loopt altijd door elkaar. Een beetje van dit, een beetje van dat. Net zoals dat eigenlijk het hele jaar zo gaat', erkent de Nederlandse routinier.

'Als ik speel of train dan ben ik natuurlijk met mezelf en mijn eigen spel bezig, maar weet je hoeveel uren er in een dag zitten? Ik kan prima overdag trainen en later op de dag alle mail afhandelen of wat telefoontjes plegen, dat is toch niet zo gek? Ik heb het afgelopen jaar gemerkt dat die combinatie – precies zoals ik al dacht – prima te doen is en dat dat ook – soms met horten en stoten, maar toch – door iedereen geaccepteerd wordt.'

Hij zegt er nog net niet achteraan 'gelukkig maar', maar je hoort het de oud-winnaar van het KLM Open denken. Gelukkig maar dat die combinatie mogelijk is, want Lafeber is vast van plan de combinatie van taken voort te zetten. Omdat het kan, maar vooral omdat hij ontzettend veel plezier beleeft aan beiden. Want voor het geval dat nog niet iedereen duidelijk was: in de eerste plaats is Maarten Lafeber vooral een ontzettende liefhebber van het spelletje.

'Iedereen die me kent weet dat als ik een slechte ronde speel, ik niet bepaald een lachebekje ben op de baan, maar dat lijkt me ook logisch voor iemand die het beste uit zichzelf wil halen. Maar onderaan de streep doe ik dit wel vooral omdat ik het ontzettend leuk vind om te doen, ik gewoon nog altijd gek ben op dit spelletje. Ik snap eerlijk gezegd dan ook helemaal niets van mensen die zeggen dat ik misschien maar eens zou moeten stoppen. Waarom in hemelsnaam? Ik zie wat ik nog kan, ik weet dat ik nog kansen heb, en vooral vind ik het dus oprecht ontzettend leuk om te doen. Een tijdje terug kreeg Roger Federer ook eens de vraag waarom hij nog doorging en zijn antwoord was precies hetzelfde. Hij gaat door zolang hij het leuk vindt, hij er plezier in heeft. En ik sluit me daar volledig bij aan.'

Dat gezegd hebbende erkent Lafeber dat het opnieuw een bij vlagen moeizaam jaar was, dat de 73ste plaats op de Order of Merit niet goed genoeg was, en dat hij er ook via Qualifying School niet in slaagde zijn kaart te heroveren. Al kwam hij met het halen van de cut op Lumine nog dichtbij en hield hij aan zijn bezoek aan Spanje in elk geval een volledig speelrecht voor de Challenge Tour over.

'Ik denk dat ik op basis van mijn ranking ook wel alles had kunnen spelen, maar het is prettig dat ik in Spanje de cut haalde, al was dat niet mijn doel, dat was die top-20. Dat zat er helaas niet in. Ik speelde goed, sloeg enorm veel greens, maar holede niet genoeg. En zeker toen de wind wegviel was het vooral een puttwedstrijd. Ik wil niets afdoen aan de prestatie van de jongens die er wel een kaart haalden, maar doe mij maar een baan als PGA Catalunya voor Final Stage; daar is een fout van de tee ook meteen een bogey of erger, hier kon je in feite doen wat je wilde tot je op de green was.'

Juist dat spel vanaf de tee is altijd Lafebers kracht geweest en hij zag het de afgelopen maanden weer steeds beter worden ook.

'Mijn swing werd weer steeds beter, mijn lange spel constanter. Als ik kijk naar de toernooien in de tweede helft van het jaar dan zie ik dat het met dat deel wel goed zat en dat ik vooral met mijn wedges en putten nog ruimte zie voor verbetering. Maar ook dat gaat de goede kant op en ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat ik 2018 goed kan beginnen.'

Hoe en waar Lafeber begint – en hoe zijn seizoen er precies uit gaat zien – weet hij nog niet honderd procent zeker, wel dat hij – mede gesteund door het thuisfront en een verlenging van de sponsorovereenkomst met Hof Hoorneman Bankiers voor drie jaar – in principe een vol seizoen gaat spelen.

'Ik wil meer dan vorig jaar gebruikmaken van de mogelijkheden die ik krijg om op de Europese Tour te spelen. Vorig jaar kon ik op wel vijf, zes toernooien starten, maar die liet ik vrijwel allemaal lopen. Ik hoop dat het in 2018 beter uitkomt om mee te doen aan de wedstrijden op Sicilië, Denemarken, Spanje. Ik ga proberen meer de banen te kiezen waar ik graag wil spelen, zowel op de Europese als op de Challenge Tour als het aan mij ligt.'

Het past wel een beetje bij het verhaal van de liefhebber Lafeber: juist spelen op de banen die je het meeste liggen, waar de kans op plezier het grootst is, en daarmee als vanzelf ook de kans op succes. Want als iets als een paal boven water staat bij de geboren Eindhovenaar is dat het belang van plezier in het spel. Voor zichzelf, maar ook voor anderen.

'De passie voor de golfsport is ook de voornaamste reden om de federatie te helpen zoals ik dat nu doe. Ik weet nog dat ik twee jaar geleden bij een toernooi in Nederland ging kijken en echt niemand zag lachen. De kinderen niet, de ouders niet, er hing bij wijze van spreken een grafstemming. Ik zie dat dat aan het veranderen is. Het plezier moet terug, dan komt de rest ook wel. Er is genoeg talent, maar het Nederlandse golf moet van ver komen. We moeten goed kijken hoe het kan dat zoveel spelers op een te jonge leeftijd stoppen, hoe we meer kinderen bij de sport kunnen betrekken en behouden. Ik snap dat er scepsis is – er is best vaak een beleidsaanpassing geweest de afgelopen jaren – maar ik ben er tegelijkertijd ook heilig van overtuigd dat we op de goede weg zijn. Het is een lange weg, maar het is wel de goede weg.'

Lees hier alle winterviews van 2017