Winterview 2017 – Joost Luiten

Zuiver gekeken naar de statistieken was 2017 helemaal zo'n gek jaar niet voor de Nederlandse nummer 1. 'Maar van een 36ste plaats op de Order of Merit word ik niet warm of koud'.

joost luiten

Slechts drie seizoenen had Luiten een betere stroke average, voor de vierde keer in acht volle seizoenen op Tour verdiende hij meer dan een miljoen euro aan prijzengeld, en in diverse stats blaast hij een keurig deuntje mee. Maar voor de bijna 32-jarige Nederlander is dat allemaal niet genoeg.

'Je hebt natuurlijk niet in de hand of je elk jaar wint – daarvoor heb je ook een beetje geluk nodig – maar je kan er wel voor zorgen dat je vaker in contention bent. En dat heb ik dit jaar gewoon te weinig gedaan. Eigenlijk alleen in Spanje op Valderrama deed ik echt mee om de overwinning, de andere weken was er altijd wel één ronde die een goede finish voorkwam. In Oostenrijk word ik zevende maar eigenlijk alleen dankzij een goede laatste ronde, in The Open begin ik heel goed, maar laat ik het in het weekend liggen, en in Portugal ging ik na de eerste dag aan de leiding, maar lever ik daarna ook teveel in. het is gewoon te weinig 4 rondes goed geweest het viel zelden samen.

'Het is zeker niet zo dat het heel slecht was allemaal, al voelde dat soms wel zo. Maar de verschillen zijn gewoon klein. De eerste acht wedstrijden of zo eindig ik allemaal tussen de twintigste en dertigste plaats. Als je elke toernooi – niet eens per se elke ronde – één slagje beter speelt, dan heb je zo een serie top-10 finishes en zeg je meteen 'zó wat een start van het seizoen zeg.' Wat ik zeg: het was niet goed, maar zeker ook niet slecht.'

Zeker de eerste helft van het seizoen was er een duidelijke oorzaak voor de mindere resultaten, weet Luiten. Al sprak hij daar niet tot nauwelijks over.

'Dan klinkt het al snel als gezeik en je moet mensen ook niet altijd wijzer maken dan ze zijn, (er zijn 15 miljoen coaches ben ik achter) maar ik heb de eerste helft van het seizoen constant gezocht naar een goede nieuwe driver en ben wel drie keer gewisseld van club. Vlak voor de eerste wedstrijd van het seizoen ging mijn wedstrijddriver kapot – er zat een barst onderin de clubface – en het was lastig om een goede nieuwe driver te vinden. Mensen denken wel dat je zo even een nieuwe kan laten maken, maar geloof me, echt elke driver is uniek, voelt net even anders. Dat heeft veel tijd gekost en als de kracht van je spel van tee tot green ligt maar je komt vaak niet goed weg van de tee, dan wordt het lastig om te scoren. Eigenlijk pas vanaf het moment dat ik een goede driver vond, ging dat deel weer lopen en haalde ik betere resultaten.'

Ongelukkigerwijze voor de Nederlandse fans kreeg de nummer 80 van de wereld zijn ideale driver een week ná het KLM Open, een week die hij zelf ook de meest teleurstellende van het seizoen noemt.

'Natuurlijk weet je dat het heel lastig wordt om de prestatie van 2016 (winnen, red) te evenaren, maar je hoopt wel op een zo goed mogelijk resultaat. Het is je thuiswedstrijd, je bent titelverdediger, sponsors, fans, familie, je wil gewoon wat laten zien. Ik zat echter geen moment in de wedstrijd en was na vier holes al vier boven. Dat ik uiteindelijk op de 36ste hole nog een putt had om het weekend te halen was al een gevecht, dat die bal uit de hole lipte treffend voor de hele week. Het zat niet mee en daar baalde ik enorm van. Aan de andere kant, en dat heb ik al vaker gezegd, is het KLM Open – hoe mooi ook – onderaan de streep 'gewoon' een van de toernooien van het jaar en is er na een gemiste cut altijd weer een nieuwe week. In dit geval Portugal waar ik na de eerste dag – en dus met een nieuwe driver – aan kop ging. Daar was ik best trots op, om na die teleurstelling meteen zo terug te komen.'

Met maar twee top-10 plaatsen voldeed Luiten in 2017 niet aan zijn eigen doelstellingen. Daarin is de in Belgie woonachtige Nederlander heel stellig.

'Absoluut. Ik heb niet gewonnen, nauwelijks meegedaan om de overwinning, ben niet teruggekeerd in de top-50 van de wereld en heb me nog niet weten te plaatsen voor The Open. Ik kan dus onmogelijk tevreden zijn aan het eind van de rit. Natuurlijk, als je je hele loopbaan elk jaar een miljoen aan prijzengeld pakt dan doe je wel iets goed, maar dat is niet waarvoor ik al die tijd investeer.'

Het hoogtepunt van het seizoen was voor mij het Valderrama Masters in Spanje op een van mijn favoriete banen. Mijn spel van tee tot green was ouderwets goed en mede dankzij een albatros op vrijdag deed ik mee om de overwinning op zondag. Een supergevecht met Sergio Garcia, toch een van Europa’s beste spelers ooit. Om het daar man tegen man mee uit te vechten en dan helaas op de laatste hole een slag tekortkomen was zuur, maar tegelijkertijd een bevestiging dat ik dat niveau aankan en zo'n speler achttien holes onder druk kan zetten.

Dat het er in 2017 verder dan op Valderrama niet uitkwam lag aan meer dan aan de zoektocht naar een nieuwe driver in de eerste helft van het jaar en het uitblijven van succes op de greens in de tweede helft. En dus moe(s)ten er dingen anders.

'In de loop van het jaar heb ik een punt gezet achter de samenwerking met mental-coach Chris Henry. We hebben heel prettig samengewerkt en ik heb best wel wat dingen geleerd van hem, maar op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds dezelfde dingen hoorde en was de chemie ook een beetje weg. Dan moet je soms de minder leuke beslissingen nemen en ermee stoppen. Ook de keuze om te stoppen met de Robert-Jan Derksen Academy heb ik niet zomaar genomen. Ik heb goed met Hayo en Derksen gewerkt, maar ik merk dat er ook teveel dingen in hun methode zitten die voor mij niet werken, die tegen mijn ideeën ingaan. Dan kan je door blijven gaan maar het is verstandiger en eerlijker om dan de beslissing te nemen om te stoppen met elkaar.'

Het is niet voor het eerst dat Luiten afscheid neemt van teamleden, al blijft hij enkelen uitzonderlijk trouw: Phil Allen en Bas van der Steur.

'Het is niet dat ik niet regelmatig met andere mensen heb geprobeerd te werken – en zeker ook met succes in sommige gevallen – maar uiteindelijk begint het altijd ergens te wringen. Met Phil en Bas kan ik lezen en schrijven, dat werkt voor mij gewoon het allerbeste. Ik merk ook dat het voor mij gewoon veel beter is als ik mijn werk doe buiten de toernooien om en me op een toernooi gewoon focus op de wedstrijd. Zeker als je met buitenlandse coaches en trainers werkt ga je juist op een toernooi aan het werk, maar dat werkt voor mij niet lekker. Ook met de nieuwe putttrainer gaat dat niet gebeuren. In principe leert zij haar manier van werken aan Phil en kunnen wij er hier op de nieuwe faciliteiten op The Dutch zelf mee aan de slag. Natuurlijk moet je zien of het gaat werken maar Fathia werkt – of heeft gewerkt – met onder meer Tiger, Justin Rose en Brandt Snedeker dus ik heb er wel vertrouwen in.'

Ook voor 2018 legt Luiten de lat onveranderd hoog.

'Ik wil zo snel mogelijk terug naar de top-50 van de wereld. Dat als eerste. Als je daar bent wordt het allemaal een stuk makkelijker. Daarnaast wil ik ook weer een toernooi winnen. Wat ik zeg, daar moet je ook een beetje geluk bij hebben, maar ik vind dat ik dat wel als doel mag stellen. En ook de Ryder Cup hou ik in mijn hoofd, vier jaar geleden zat ik er tenslotte ook heel dichtbij. Nu sta ik nog niet in de buurt, maar met een goede start, een paar goede finishes aan het begin van het seizoen, en wie weet wat er allemaal kan gebeuren.'

Tour
  • golfsupport