Winterview 2017 - Darius van Driel

Vanaf zijn debuut als professional ging het crescendo voor de Zuid-Hollander. Hij debuteerde op de Alps Tour, won direct de Order of Merit van dat circuit, promoveerde naar de Challenge Tour, speelde daar een goed jaar, en hoopte – verwachtte misschien ook wel – daar dit jaar een passend vervolg aan te geven. Maar het liep anders.

'2016 was een ontzettend lang jaar met veel toernooien, veel uren in het vliegtuig en heel veel slechte hotelbedden. Pas na het toernooi in Australië (waar hij in december 2016 zijn beste resultaat van het seizoen behaalde, red) zat het er op. Maar in plaats van dat ik een periode van rust nam, ging ik vrij snel weer door omdat ik een invite voor Dubai kreeg. Ik zeg niet dat ik daardoor een moeizaam jaar heb gehad, maar ik heb misschien niet goed genoeg naar mijn lichaam geluisterd. Met alle gevolgen van dien.'

'Ik heb dit seizoen regelmatig in de kreukels gelegen, sukkelde fysiek een beetje en heb me zelfs geblesseerd terug moeten trekken. Ik heb recent uit laten zoeken wat er nou precies aan de hand is en wat de oorzaken daarvan zijn. Ik was van nature altijd redelijk soepel, maar het vele vliegen, de slechte bedden – en natuurlijk ook de eenzijdige beweging die de golfswing is – hebben er voor gezorgd dat ik veel stijver ben geworden. Door die kortere spieren moest ik ook mijn swing aanpassen, waardoor ik mijn rug weer verkeerd ging belasten, enzovoort. Dan gaat het van kwaad tot erger.'

'Wat zeker ook niet hielp was dat ik aan het begin van het seizoen van set ben gewisseld, maar dat die keuze helemaal niet goed uitpakte. De lofts klopten niet, ik had soms geen idee wat ik kon verwachten, het liep gewoon niet. Ik heb tot twee keer toe een andere set gekregen, maar op een gegeven moment gaat het ook tussen je oren zitten en is er gewoon geen vertrouwen meer in je materiaal. Het werd een beetje als Max Verstappen: je start wel, maar je doet niet mee om de zege en weet niet eens of je de finish gaat halen. Ik ben nu overgestapt naar een ander merk, Srixon om precies te zijn, en dat voelt direct goed.'

'Een derde ding wat dit seizoen moeilijker maakte was dat ik veel meer speelde dan voorheen. Wat ik zeg, ik speelde veel toernooien en moest door mijn ranking van vorig jaar ook vrijwel alle pro-am's spelen waardoor ik zomaar waar 23 rondes extra speel in een jaar. Dat vraagt een heel andere voorbereiding dan ik gewend was. En dat voor iemand die niet zo van veranderingen is...'

'Niet spelen was alleen geen optie. Elke week dat je niet speelt, zak je op de Order of Merit, terwijl je juist moet klimmen om je kaart voor volgend seizoen veilig te stellen. Als je eenmaal in die positie zit is het lastig om toch tijd voor rust in te bouwen, om aan een nieuwe set te wennen. Je moet gewoon door.'

Het resulteerde alles bij elkaar in een moeizaam jaar. De 28-jarige Nederlander eindigde als nummer 91 op de Order of Merit en kan daardoor in 2017 niet alles spelen.

'Dit was zeker geen makkelijk seizoen. Noem het gerust een jaar dat je door moet komen. Al heeft het op de lange duur vast ook voordelen. Het ging de eerste twee jaar alleen maar omhoog, dan is een jaar waarin je – plat gezegd – 'op je bek gaat', misschien helemaal zo gek niet. Natuurlijk zit je daar niet op te wachten, maar het is ook een duidelijke boodschap dat je er nog niet bent. Laat ik het dan maar zo bekijken.'

'2018 wordt een belangrijk jaar. Ik kan naar verwachting een toernooi of vijftien tot negentien spelen en zal dat in sommige gevallen pas laat weten. En toch moet ik er dan gewoon staan. Ook met een minder aantal wedstrijden is de top-15 het doel. Afgelopen jaar waren er ook een paar jongens die, ondanks de beperktere kaart, wel promotie afdwongen. Ik zie geen enkele reden waarom ik dat niet ook zou kunnen doen.'

Lees hier alle winterviews van 2017