Wijka geniet als vrijwilligster

Loop een rondje over The Dutch en wat onmiddellijk opvalt is het enorme aantal ‘blauwe jassen’. Honderden vrijwilligers zorgen dat er vier dagen lang topgolf kan worden gespeeld in het KLM Open.

Wijka geniet als vrijwilligster

Eén daarvan is Wijka van der Kaap, die deze dag in de baan de scores bijhoudt van de heren Padraig Harrington, Ideto Tanihara en Haydn Porteous.

De 46-jarige Drentse is voor de vierde keer vrijwilliger bij het KLM Open, eigenlijk al vanaf het moment dat ze zelf begon met golf. ‘Je kunt aangeven wat je als vrijwilliger wilt doen. Ik ben begonnen met de driving range, heb daarna het leaderboard gedaan en loop nu dus in de baan met de scores van de spelers in die flight.’

Ze heeft het druk met het vervangen van die scores, want Harrington, Porteous en Tanihara zijn op dreef. De ene na de andere birdie wordt genoteerd. ‘Genieten als je die toppers van zo dichtbij ziet spelen. Is ook best heel leerzaam voor me. Elke speler heeft toch weer zijn eigen swing en ik probeer daar iets uit te halen, kijken waar ik mezelf kan verbeteren.’

Wijka speelt zelf op golfbaan Zuid-Drenthe, een prima 9-holes baan uit de koker van ontwerper Michiel van der Vaart. ’Ik speel nu vier jaar, heb inmiddels handicap 14 en ik vind het geweldig. Valt me alleen wel op dat deze spelers er heel lang over doen. Zeker het putten duurt een eeuwigheid, vooral bij Harrington. Dat ben ik zelf niet gewend. Maar ja, bij mij gaat het ook niet om geld, haha.’

De golfster uit Klazienaveen gaat als vrijwilligster zelfs de landsgrenzen over. Ze probeerde al eens binnen te komen bij de PGA Tour, maar dat lukte tot nu toe nog niet. ‘Zou ik wel heel graag een keer willen doen. Ik ben al wel twee keer naar de Verenigde Staten geweest voor de Hero Golf Challenge, met Tiger Woods. Da’s toch weer een heel ander kaliber dan het KLM Open.’

Daar belandde ze via een oproep op Google. ‘Ik heb me ingeschreven en werd uitgenodigd. Dan krijg je ook meteen een heel draaiboek en word je echt kort opgeleid voor wat je moet doen.’ Helemaal vrijwillig is dat echter niet. ‘Je moet er zelfs voor betalen. Kostte me ongeveer honderd dollar, maar dat vond ik prima. Hoe groter het toernooi, hoe meer je betaalt. Voor Augusta ben je zo’n driehonderd dollar kwijt.’

Verdere wensen? ‘Ja, de Ryder Cup. Had ik me voor ingeschreven, maar dat doen zóveel mensen. Ik hoop echt dat ik daar nog eens iets kan doen.’

Ondertussen kijkt ze wat ongeduldig naar de recording room, waar ‘haar’ spelers zijn verdwenen. ‘Harrington liep zomaar weg, boos nadat hij een bogey maakte op achttien denk ik. Maar ik wil nog wel een handtekening van hem.’ Twee minuten later komt de beroemde Ier alsnog haar kant op. ‘Was heel leuk. Hij bedankte ons en had nog een gesigneerde golfbal als cadeautje. Mooi einde van deze ronde.’