Pieters, meer dan een toernooi-ambassadeur

Na een afwezigheid van achttien jaar is er weer plaats voor een wedstrijd van de Europese Tour in België. Met dank aan de familie Pieters. 'Het gaat tof worden.'

bko

Zeven, acht jaar was Thomas Pieters toen op Royal Zoute het Belgacom Open werd gespeeld. Het door Lee Westwood gewonnen toernooi bleek het laatste in België georganiseerde tourevent. Vanaf 2006 was er wel elk jaar plaats voor een wedstrijd van de Challenge Tour, maar het lukte niet meer om het hoogste Europese niveau binnen de landsgrenzen te krijgen. Tot de familie Pieters op de proppen kwam met een idee voor een toernooi. 'Vanaf de eerste dag was de Europese Tour razend enthousiast.'

'Waarom nu? Nou, als het nu niet lukt dan lukt het waarschijnlijk nooit', lacht Thomas Pieters om zijn eigen antwoord. 'Met drie Belgen op het hoogste niveau staan we er goed voor, beter dan ooit, dus als het je dan nog niet lukt om mensen enthousiast te krijgen voor een toernooi, dan hoef je er misschien wel nooit meer aan te beginnen. Thomas (Detry), Nicolas (Colsaerts) en ik spelen alle drie een thuiswedstrijd en hopelijk zal dat extra volk naar de baan trekken. We mikken in het eerste jaar op twintigduizend bezoekers.' Dat is net zoveel als bij het laatste Belgian Open, waar Pieters zich overigens helemaal niets van kan herinneren. 'Ik speelde al wel toen, maar we zijn er niet heen geweest en ook anderszins staat me er niets van bij.'

Hoe anders zal dat zijn na de eerste editie van de Belgian Knockout. Voor het eerst krijgt Pieters de kans zich op het hoogste niveau te laten zien aan zijn landgenoten. En hoewel hij met de Majors, de Ryder Cup en de Olympische Spelen echt wel wat gewend is, beseft hij maar al te goed dat dit weer iets heel anders is. 'Ik weet dat spelers een toernooi in eigen land ook wel het vijfde Major noemen en ik kan met daar wel wat bij voorstellen ook. Dat Joost twee keer het KLM Open heeft gewonnen is echt wel knap, hoor. Als al je vrienden, je familie, iedereen er is, wil je misschien toch net even meer laten zien wat je allemaal kan. Om dan een topprestatie neer te zetten zal niet gemakkelijk zijn.'

In contention

Dat de lat voor de 26-jarige inwoner van Antwerpen hoog ligt, merkte hij eind 2017 maar weer eens. Nadat hij in 2015 zijn eerste twee toernooien won en ook in 2016 een hoofdprijs op mocht halen, won hij in het voorbije kalenderjaar niet, wat ervoor zorgde dat sommigen het seizoen als 'mislukt' beschouwden.

'Ja, ik hoorde hier en daar dat het een minder seizoen was, ik las zelfs een slecht seizoen, omdat ik niet gewonnen had. Ik kan me daar kwaad om maken, maar dat heeft niet zoveel zin. Het zou beter zijn als ik dat soort stukken gewoon niet meer lees. Natuurlijk wil ik ook graag ieder jaar winnen, maar het is nu eenmaal golf. Het hangt van zulke kleine dingen af. Ik ben in totaal zeven keer in contention geweest vorig jaar, heb dus zeven keer een goede kans gehad om te winnen. Maar het moet ook een beetje meezitten. Natuurlijk wil je het liefst elk jaar winnen, maar je moet eerst in contention zien te komen. Het is niet leuk als je niet wint, maar het gaat om de weg naar Majors en de nummer-1-positie. Méédoen om de overwinning is dan ook altijd het eerste doel. Ook voor 2018. En wat mij betreft komt daar voor mezelf bij dat ik tot het einde toe door moet gaan. Vorig jaar was het nog weleens zo dat als ik niet meer kon winnen, de scherpte er dan af ging. Maar elke slag telt. Zeker in een Ryder Cup-jaar als dit. In 2016 kwam ik op een wildcard in het team, maar het scheelde maar een paar euro of ik had me op eigen kracht gekwalificeerd. Dan kunnen die paar slagen net het verschil maken. Dat besef ik heel goed.'

Hoewel het nog een aantal maanden duurt voor de volgende editie van het tweejaarlijkse evenement op de kalender staat, speelt het in het achterhoofd van Pieters absoluut een rol. 'Al probeer ik er niet te veel mee bezig te zijn. Ik wil er héél graag weer bij zijn, maar moet me daar niet te veel op focussen. Als je dat wel doet, vergeet je wat je moet doen om er te komen, terwijl je, als je gewoon doet, als gevolg vanzelf in de buurt van het team komt.'

Het tekent de ontwikkeling die Pieters doormaakt. De soms wat druistige jongeman, wordt steeds meer een volwassen golfer, die weet wat hij moet doen, en zeker ook laten.

'In vergelijking met een paar seizoenen geleden ben ik een stuk slimmer gaan spelen. Ik ben iemand die het liefst voor elke vlag gaat, maar er zijn holes waarop je dat wel, en holes waarop je dat beter niet, kan doen. Neem iemand als Sergio Garcia. Dat oogt niet altijd enorm 'flashie', hij speelt misschien wel vijf keer per ronde bewust van de vlag weg, maar als de kans zich voordoet dan pakt hij hem ook. Als je dat vier dagen op kan brengen, dan doe je mee om de zege. Dat is iets wat ik samen met mijn caddie me echt eigen heb gemaakt. Een paar jaar geleden zou ik dat niet hebben gekund.'

Eigen bed

Niet alleen speltechnisch ontwikkelt Pieters zich, ook in bredere zin weet hij steeds beter wat wel en niet voor hem werkt. 'Toen ik net begon speelde ik eigenlijk maar door. Vijf, zes, misschien wel meer weken op rij. Nu weet ik dat dat echt te veel is voor me, maar toen had ik het gevoel dat het moest. Dat je, als je een paar weken niet speelde, direct honderd plaatsen ging zakken op de ranking. Maar zo werkt dat niet leer je op den duur. Er zijn wel jongens die lang doorspelen, maar voor mij werkt het het beste als ik maximaal drie weken op rij speel en daarna een of twee weken niet. Om overal optimaal aan de start te verschijnen, houden we daar goed rekening mee bij het maken van mijn schema en daardoor was ik bijvoorbeeld niet op het KLM Open', legt hij nog eens uit waarom hij – tot teleurstelling van velen – ontbrak op The Dutch afgelopen september.

Bij het maken van het schema voor 2018 werd vanzelfsprekend volop rekening gehouden met het Belgian Knockout. Als er – naast de Majors en de Ryder Cup – één toernooi is waar Pieters dit jaar wil pieken, dan is het wel op Rinkven GC, op slecht een steenworp afstand van zijn huis.

'Een week in mijn eigen bed slapen', lacht Pieters hardop als hem gevraagd wordt waar hij het meest naar uitkijkt voor de week van 16 tot en met 20 mei, om daar direct alle andere redenen aan toe te voegen waarom hij niet kan wachten tot het zover is.

'Een paar jaar geleden zaten we er met mijn familie over te filosoferen hoe cool het wel niet zou zijn als we zelf een toernooi zouden kunnen organiseren en nu is het bijna zo ver. Het is nog altijd een beetje surreëel, maar het wordt met de week echter. We hebben ons voor drie jaar vastgelegd en natuurlijk zullen er de eerste keer dingen mislopen, maar het is dan ook echt een eerste keer. We willen het toernooi elk jaar een beetje beter maken.'

'We wisten meteen dat we iets anders wilden dan anders. Ik ben dol op matchplay maar we spelen het maar heel weinig op Tour. Toen we met dit voorstel bij de Europese Tour aanklopten waren ze misschien ook wel daarom meteen enthousiast en gaven ze alle medewerking. Een nieuw toernooi, georganiseerd door een speler, en in een andere vorm dan wat je elke week ziet. Ook voor mensen die minder met golf hebben is deze spelvorm interessant. Je hoeft niet vier dagen te wachten tot de uitslag er is, dat gaat allemaal veel sneller. Ik denk dat het goed is als je dit soort evenementen ook op de Tour krijgt, naast de gewone toernooien. Ook collega's reageerden er direct heel positief op. Ze zijn 'excited' om te komen en op de drivingrange probeer ik zoveel mogelijk jongens zo ver te krijgen om naar hier te komen.'

En ja, erkent Pieters, door matchplay te spelen, voer je de spanning voor de thuisspelers misschien nog wat verder op, omdat het wedstrijdverloop nog wat grilliger en onvoorspelbaarder is dan bij strokeplay, en vooruitlopend op 'wanneer het toernooi geslaagd is', kost dan ook wat meer moeite dan anders.

'Bij elk ander toernooi is het wat mij betreft geslaagd als ik in contention ben, maar bij matchplay kan het alle kanten op. Ik denk dat als Thomas, Nicolas en ik alle drie het matchplaydeel halen, dat het toernooi dan geslaagd is voor ons Belgen. Vanaf dat moment kan alles gebeuren.'

(Dit interview stond eerder ook in Golfers Magazine 3. Nog geen abonnee van Golfers Magazine? Sluit dan hier een abonnement af)

Tour
  • Ronald Speijer