Luiten trekt zich terug met polsblessure

Door een blessure aan dé pols moet Joost Luiten het WGC Dell Technologies Match Play aan zich voorbij laten gaan. 'Doodzonde, maar ik moet aan de lange termijn denken.'

Luiten pols

Wat er precies aan de hand is met zijn linkerpols – die hem in 2008 ruim anderhalfjaar aan de kant hield en waaraan hij in 2010 werd geopereerd – weet hij nog niet, maar Luiten neemt geen risico en reist deze week niet af naar Texas. 'Dat is heel zuur omdat het een mooi en groot toernooi is, en omdat ik mijn best heb gedaan om me te kwalificeren', zegt hij op zijn website. 'Maar dit hoort bij topsport.'

In het officieuze WK Matchplay komt (bijna) de hele top-64 van de wereld in actie, waardoor er heel veel punten voor de wereldranglijst te verdienen zijn. Punten die Luiten goed kan gebruiken om weer richting de zo belangrijke top-50 te gaan.

'Het is opgekomen in Nederland, in de week voor het WGC-Mexico Championship, toen het hier zo koud was;', gaat hij verder. 'Het is de linkerpols waaraan ik geopereerd ben in 2010 en die was wat stijver geworden. Dat is wel vaker het geval, maar meestal trekt het weer weg na rust en behandelingen. Maar nu is de pols stijf gebleven en het is zelfs ietsje erger geworden.'

'In Mexico (1-4 maart) en India (8-11 maart) heb ik nog kunnen spelen en daarna heb ik rust genomen. Afgelopen donderdag ben ik voor het eerst weer gaan trainen en de pols heeft toen niet goed gereageerd; hij is wat opgezwollen, er zit misschien wat vocht in. Ik zou afgelopen zaterdag al vliegen naar Texas voor het WGC-Dell Match Play dat woensdag begint. Dat heb ik uitgesteld naar vandaag, maar de pols is niet beter geworden en dan moet je een beslissing nemen.'

'Je kunt ervoor kiezen om koste wat kost te willen spelen of je kunt aan de lange termijn denken en aan alle toernooien die later dit jaar volgen. Een pols is heel complex en kun je niet ontzien bij een ronde golf, een pols krijgt bij elke bal een flinke klap. Ik kies voor de lange termijn. Ik heb de komende drie weken geen toernooien en hoop in die tijd te herstellen. Een sportarts gaat deze week onderzoeken wat er aan de hand is en ik hoop dat het meevalt. Het hoort bij topsport, je balanceert op het randje van belastbaarheid. Maar het is doodzonde dat ik niet kan meedoen in Texas, dat is duidelijk.'