Luiten slaat keihard toe

Luiten speelde de laatste ronde op de par-72 linkscourse van Golfclub Al Mouj bij de hoofdstad Masqat in 68 slagen voor een totaal van zestien onder par. Het verschil met runner-up Chris Wood was twee slagen.

De 32-jarige Nederlander begon voor de zesde keer als (gedeeld) leider aan de vierde ronde van een wedstrijd van de Europese Tour. Het was de vierde keer dat hij die positie vasthield.

‘Hiervoor doe je het’, zei Luiten na afloop. ‘Om bekers te winnen.’

Luiten sprong op de wereldranglijst van de negentigste naar waarschijnlijk een plek in de top-65. Waarschijnlijk, omdat het resultaat van het Genesis Open in Los Angeles pas vannacht bekend is.

Met een cheque ter waarde van 291.660 dollar stijgt Luiten op de Race to Dubai naar de negende plaats. Daardoor kan hij van 1-4 maart in Mexico meedoen aan de eerste van de vier World Golf Championships.

Deelname aan het WK Matchplay (21-25 maart) is eveneens een stuk dichterbij gekomen. Bovendien pakte Luiten veel Ryder Cup-punten.

'We zullen zien', aldus Luiten over de Match der Matches. 'Dan moet ik nog wel wat meer winnen.'

Het was de tiende Nederlandse overwinning op de Europese Tour en bovendien het derde Oranje-succes in het Midden Oosten. Rolf Muntz won in 2000 in Qatar en Robert-Jan Derksen in 2003 in Dubai.

In 2003 was Luiten een 17-jarige speler van Jong Oranje – een jaar voor zijn eerste successen op nationaal niveau.

Over Derksen gesproken: de zege in Oman komt een paar weken nadat Luiten de samenwerking van de putting-academie van RJ beëindigde. Toch moet het werk met Derksen en Hayo Bensdorp een goede basis voor Luitens nieuwe succes zijn geweest.

De zege deed het matige seizoen 2017 in één klap vergeten. In Abu Dhabi en Dubai leed Luiten letterlijk door een kaakontsteking. Twee weken geleden toonde hij met een elfde plaats in het Maybank Championship aan de goede vorm weer terug was.

De start kon in de laatste ronde van het eerste Oman Open niet beter zijn voor Joost Luiten. Hij birdiede twee, drie en vier om een voorsprong van drie slagen op zijn flightgenoot Julien Guerrier en zijn goede vriend Chris Wood te nemen.

De lange Engelsman bleek in het vervolg van de ronde Luitens voornaamste opponent te zijn, zeker toen Luiten uit het niets bogeys op zeven en acht maakte.

De twee hielden elkaar tot de par-5 zestiende in evenwicht. Juist op een van de lange holes die Luiten deze week niet goed speelde (-4 voor de Nederlander en -9 voor Wood) maakte hij een cruciale birdie door de lange downhill-, downgrainputt te holen.

Chris Wood bogeyde vervolgens prompt zeventien na een slecht teeshot (in hazard, net niet in water) en dus nam Luiten een voorsprong van twee slagen: -16 om -14.

Maar beslist was de strijd zeker niet, maar een strakke putt voor par op zeventien betekende dat de Nederlandse nummer een met een voorsprong van twee slagen aan de laatste hole kon beginnen.

Vanaf de fairway kon Luiten zien dat Chris Wood vanuit het zand een up-and-down maakte voor een 69 en een totaal van veertien onder par. Daardoor was een par op de laatste meer dan voldoende voor Nummer Zes.

‘Het is niet zo gemakkelijk om te winnen’, aldus Luiten. ‘Er zijn zoveel mannen op de Tour die weten hoe je goed golf speelt. De basis voor deze zege? Goede slagen, goede putts.’

Luiten keek nog even terug op de bogeys op de eerste negen: ‘Dom. Maar ik dacht er meteen aan om weer goede ballen te slaan, kansen te creëren en putts te holen.'

'Op de tweede negen ging het weer beter en zestien was beslissend. Ik heb die par-5 slim gespeeld door niet  met mijn tweede slag voor de green te gaan. Daar heb ik in feite de deur dicht gedaan.’

En dan nog dit: Daan Huizing speelde een goede laatste ronde (69, vier birdies) en werd met zes onder par gedeeld knap 21ste.

Eindstand via website Europese Tour