Koepka blijft U.S. Open kampioen

De USGA had geleerd van het drama van zaterdag en de greens van Shinnecock Hills kregen voor de slotronde ruim voldoende water. Met zijn dodelijke rough en geonduleerde greens bleef de baan voor veel spelers lastig genoeg, maar approaches 'beten' weer en als je vizier goed stond afgesteld, kon je vlaggen aanvallen.

Dat bewees onder andere Rickie Fowler die zijn 84 van zaterdag wegpoetste met een 65 (-5), maar de ronde van de dag kwam op naam van Tommy Fleetwood. De langharig Engelsman maakte acht birdies en een bogey, wat hem een 63 (7) opleverde – een evenaring van het U.S. Open record van Johnny Miller uit 1973 en de laagste score op de slotdag van een Major.

Fleetwood had op de slothole zelfs een putt van een kleine twee meter om de laagste ronde in een Major ooit te evenaren (Branden Grace maakte in The Open van vorig jaar een 62), en een play-off te forceren, maar de putt brak net voor de hole naar rechts.

Zo werd de 'hardest test in golf' voor het tweede jaar op rij het best 'gemaakt' door Brooks Koepka, een 28-jarige reus uit Florida die drives van driehonderd meter combineert met messcherpe ijzers en briljant kort spel. Koepka eindigde 2de in de statistiek 'driving distance', 4de in geslagen greens (49 van de 72) en 2de in 'strokes gained putting' (+2,13 per ronde).

'De traditionele U.S. Open speler verandert', aldus Curtis Strange, die in 1989 de laatste was die een U.S. Open titel met succes verdedigde. 'Het is een ander spel geworden. Je moet de bal nog steeds vaker op de fairway slaan dan in de rough, maar het gaat om kracht.'

Ter vergelijking: Koepka slaat zijn lange ijzers verder dan Strange dertig jaar geleden zijn gemiddelde drive. Zijn de moderne golfers beter? Strange: 'Koepka is een goede ballstriker, hij is sterk en zijn korte spel is goed. Hij zou gehakt van me maken.'

Naast fysieke kracht vraagt het U.S. Open misschien nog wel meer dan andere Majors om mentale kracht. De set-up van de baan is altijd óp, en soms óver de grens en dan moet je sterk in je schoenen staan om met de onvermijdelijke teleurstellingen om te gaan.

'Als je begint te klagen, zoek je naar excuses', zegt de succesvolle titelverdediger daarover. 'Het U.S. Open zal altijd een lastige test zijn. Daar hou ik van.'

Op een gegeven moment op vrijdag stond de uiteindelijke winnaar +7. Strange: 'Hoe draai je dat om? Dan moet je mentaal sterk in je schoenen staan en in jezelf geloven.'

Zijn coach Claude Harmon III vergelijkt Koepka in dit opzicht met Raymond Floyd en Curtis Strange, de eerdere winnaars op de klassieke baan van Shinnecock. 'Dat waren karakters, sterk en hard. Brooks heeft dezelfde eigenschappen. Hij laat zich door niets van de wijs brengen.'

Dat bewees Koepka op de slotdag keer op keer. Elke keer dat het mis dreigde rolde hij er een lange putt in om zijn par of bogey te redden. En elke keer dat een andere speler tot op één slag van hem kwam, drukte hij het gaspedaal in en nam hij weer afstand.

Patrick Reed (68) maakte vijf birdies in zijn eerste zeven holes, maar zakte de tweede negen weg. Flightgenoot en medeleider en -longhitter Dustin Johnson (70) maakte wel vier birdies, maar ook vier bogeys en kon net niet aanhaken. Tony Finau (72) had niet zijn dag en moet nog even wachten op zijn eerste Major. Henrik Stenson (71) en Justin Rose (73) kregen de motor op de slotdag niet aan de praat. En Tommy Fleetwood (63) speelde op alle vlakken briljant en gaf een indrukwekkend visitekaartje af voor de Ryder Cup, maar hij zal nog even moeten wachten op zijn eerste Major.

Uiteindelijk bleken ronden van 75, 66, 72 en 68, en een totaal van 281 slagen (+1) voor Brooks Koepka genoeg om zijn tweede Major te winnen. En het zal vast niet zijn laatste zijn.

Leaderboard