Boeljon doet stap terug

Nog maar 29 jaar is ze, Nederlands succesvolste golfster, maar het zou zomaar kunnen dat de loopbaan van Christel Boeljon er zomaar op zit nu de Beverwijkse besloten heeft de golfclubs aan de kant te zetten. Voorlopig dan toch in elk geval, met een optie tot 'voor altijd'.

'Ik schrijf me voorlopig niet in voor toernooien voor het komende jaar. Ik wil in alle rust uitzoeken of ik mijn carriere in het golf nog wil voortzetten', aldus de viervoudig winnares op de Ladies European Tour.

Boeljon – van 30 juli 1987 – begon als achtjarige te golfen op Golfbaan Spaarnwoude en groeide onder de vleugels van coach Ad Wessels, en later Eric der Kinderen, uit tot een van Europa's beste speelsters.

In 2008 schreef ze zich in voor Qualifying School, veroverde ze haar kaart, en besloot ze – na een succesvolle amateurloopbaan en een studie in Amerika – professional te worden, waarbij ze haar eerste stappen zette als lid van Golf Team Holland.

Boeljon was al snel succesvol. Een paar maanden na haar entree bij de professionals boekte ze – samen met Marjet van der Graaff – haar eerste overwinning door beslag te leggen op de Nations Cup – een teamwedstrijd die niet meetelde voor de Order of Merit.

Na een degelijk 2010 met enkele 'bijna-overwinningen' was 2011 het meest opvallende jaar van de Nederlandse, alhoewel niet haar meest succesvolle.

In Turkije boekte ze haar eerst solo-overwinning op de National Golf Club, ze werd tweede in het Slowaaks Open, en draaide zo vaak bovenin mee dat ze zich kwalificeerde voor het Europese Solheim Cup Team. Bij die ontmoeting speelde de Nederlandse meer dan een bijrol: Europa won, mede dankzij een belangrijke zege van Boeljon tegen Brittany Lincicombe, op dat moment de nummer 9 van de wereld.

2012 was – zuiver gekeken naar het aantal overwinningen – hét jaar van Boeljon. Ze won vroeg in het jaar het Australian Ladies Masters, en verdedigde in het voorjaar met succes haar titel in het Turks Open.

In de jaren die volgen lopen de resultaten uiteen. Ze zakt langzaam weg uit de top van de wereldranglijst – waar ze op haar hoogtepunt in de top-50 staat, en combineert spelen in Europa met spelen op de LPGA, het Amerikaanse circuit waar ze in 2010 eveneens een speelrecht voor verdiende.

Vorig jaar boekt Boeljon haar laatste succes. Op The International wint ze de laatste editie van het Deloitte Ladies Open, waarmee ze Liz Weima aflost als laatste winnaar van het toernooi van de LET op eigen bodem.

De vierde overwinning was een van de laatste hoogtepunten van de afgelopen seizoenen. Een enkele topnotering daargelaten, noteerde Boeljon vooral resultaten die niet bij haar statuur pasten, hetgeen terug te zien was op de ranglijsten.

Na een veertiende plaats op de Order of Merit van de LET in 2012, kwam ze alleen nog op de ranglijsten voor in 2013 (53e), de jaren daarna speelde ze te weinig in Europa om in de ranking opgenomen te worden. Ook in Amerika is haar naam nimmer hoog op de jaarranglijst terug te vinden Op de Order of Merit eindigt ze vanaf 2012 achtereenvolgens als 81ste, 67ste, 98ste, 78ste en 114e.

De 114e plaats op de ranking van de LPGA zal – in elk geval voorlopig dus – haar laatste zijn. In 2017 geen golf voor Boeljon. En misschien wel nooit meer, al is dat punt zéker nog niet bereikt: 'De komende tijd gaat de deur op een kier. Op dit moment mis ik het plezier en de motivatie, maar ik doe de deur nog niet definitief dicht.'

In aanloop naar de Solheim Cup maakte SnapTV i.s.m met Golf Team Holland de mini-documentaire 'The Road to the Solheim Cup'.

 _{(Foto's: Golfsupport)}