Anne van Dam - The Day After

Zijn er dagen waarop je lekkerder wakker wordt dan op de dag na een overwinning? Afgezien van het slaapgebrek na het vieren van een feestje, kan Van Dam het zich niet voorstellen.

'Het begint nu pas een beetje tot me door te dringen wat er gisteren gebeurd is', zegt de 21-jarige Arnhemse haast verontschuldigend. 'Als je gewonnen hebt gaat alles in een roes aan je voorbij, er gebeurt zó veel. Maar nu, nu begint het langzaam binnen te komen wat ik heb gedaan en wat het betekent. Voor mezelf, maar ook voor anderen. Mijn telefoon is echt ontploft. Honderden whatsapp-berichten, telefoontjes, facebook, twitter. Het is me nog niet gelukt om ze allemaal te lezen, laat staan te beantwoorden... dat ben ik nu maar aan het doen dus', lacht ze bij het begin van de dag in China.

Anne van Dam boekte zondag in China haar eerste overwinning op het hoogste niveau. Hoewel ze in haar goede anderhalf jaar als professional ook al twee keer won op de LETAS, is dit zonder meer een overwinning die je een doorbraak kan noemen, erkent Van Dam.

'Het ging de afgelopen anderhalf jaar niet altijd zoals ik wilde. Dat was soms best moeilijk. Ik heb elke week, dat had ik ook bij de amateurs al, het gevoel dat ik mee kan doen om de overwinning, maar het kwam er nog niet echt uit tot nu toe. Met de kaart die ik had, en de wetenschap dat je dus niet alles kan spelen, sta je dan ook heel anders op de tee. Om de cut te halen, om te stijgen op de Order of Merit. Dat speelt gewoon niet heel erg fijn, maar dat komt er dus wel bij kijken in die positie.'

'Ik wist dat dit belangrijke weken zouden worden voor me. Ik kon veel spelen dus nu moest het gebeuren. Maar vorige week in Frankrijk was het niet veel. De eerste dag niet vanaf de tee, de tweede ronde niet op de green. Dan vraag je je wel even af hoe het hier dan zal gaan. Maar hier ging ik er heel anders in en speelde ik ook meteen anders. Vanaf het eerste moment raakte ik de bal lekker en stond ik ook goed te putten. De laatste ronde viel weliswaar ook veel niet, maar als ik mijn stats terugkijk - die hou ik altijd bij - dan zie ik dat ik deze week van binnen de drie meter héél goed heb staan putten.'

Van Dam begon de laatste ronde als gedeelde koploper, nadat ze op de derde dag ook al in de laatste groep was gestart. Dat had wel degelijk geholpen, zegt ze.

'Zaterdag was de eerste keer dat ik in de laatste groep speelde en dat ging goed, ik had niet extreem veel zenuwen of zo. Daardoor dacht ik gisteren wel "dan moet dat vandaag ook kunnen", ook al was het publiek volledig op de hand van Shui. Logisch. Zij is van hier, golf is enorm groot hier, maar daardoor wilde ik nóg liever winnen.'

'Ik zat er vanaf het begin meteen goed in en speelde heel aanvallend. Op hole 6 sloeg ik één slechte bal (in het water, red) waardoor ik wel even dacht "oei", maar voor de rest kon ik goed rustig en geduldig blijven, ook toen die putts niet vielen. Ik wist dat ik gewoon door moest gaan met aanvallend spelen en proberen birdies te maken want zij zou geen bogeys gaan maken. Waar ze ook lag, ze holede toch wel. Echt, op een gegeven moment wilde ik er niet eens meer naar kijken, ha ha! Al maakt het natuurlijk niet uit wat zij doet: je moet het toch echt zelf doen.'

Dat deed ze dan ook. Met goed spel in de laatste ronde, met een paar birdies tegen het eind van de omloop, en met een putt van een kleine meter op de laatste om de titel de hare te mogen noemen.

'Natuurlijk had ik die laatste putt liever iets korter gehad, maar ik twijfelde echt geen moment hoor. Wat ik zeg, ik stond gewoon heel goed te putten dus er was geen enkele reden om te twijfelen. Ook niet omdat het toevallig de laatste is.'

Maar omdát het de laatste putt was, waren de gevolgen wel groot.

'Op het moment dat die bal valt, gaat er zoveel door je heen. Alles wat ik hiervoor gelaten heb, alles wat ik heb moeten doen om mijn droom te verwezenlijken. Ik ben niet gaan studeren omdat dit is wat ik wilde doen. Al die verjaardagen en bijzondere momenten die ik heb moeten missen. Dat schiet allemaal door je heen. En als je dan van al die mensen al die berichtjes krijgt, als je ziet dat ze je allemaal volgen en het je gunnen... dan is het het allemaal waard geweest.' 

'Het liefst zou ik nu dan ook in het vliegtuig naar huis stappen om het met mijn familie en vrienden te gaan vieren, maar er komen nog belangrijke weken aan waarbij ik niet meer achter me kijk, maar omhoog op de Order of Merit. Gelukkig is mijn moeder nu hier, dat is wel heel erg leuk. We hadden dat toevallig al zo gepland, maar het komt wel heel goed uit, zo kan je het toch nog samen vieren deze week. Natuurlijk moet er ook getraind worden, maar ik ga er zeker ook van genieten hoor.'

'De druk om je positie op de Order of Merit, de druk om de cut te halen...het is allemaal in een keer weg. Mijn kaart is veilig, ik mag volgend jaar aan alle toernooien meedoen, het zijn allemaal dingen waar ik me niet meer druk over hoef te maken. Vanaf nu kan ik écht vrijuit spelen.'

_{(Foto: LET)}