Aftellen naar The Masters - nog vijf dagen

Weetjes, weetjes, weetjes, niets leuker dan ze in het clubhuis achteloos in de rondte te strooien.

Het kunnen strooien met nutteloze feitjes is een geliefde bezigheid, al trappen we vast en zeker mensen op de ziel door het woord 'nutteloos' te gebruiken. En die mensen hebben nog gelijk ook! Is er iets van Augusta National en The Masters dat niet de moeite van het weten waard is?

Een bonte verzameling weetjes over The Masters

Zand

Er zijn 44 bunkers op Augusta National en die zijn gevuld met gemalen kwarts dat afkomstig is uit het Spruce Pine Mining District in de staat North-Carolina.

Jasje

De ongeveer driehonderd leden hebben er een en ook de kampioenen (sinds 1949) krijgen een exemplaar: de beroemde blazer. Gemaakt van groene wollen stof die wordt vervaardigd in een fabriek in Dublin, Georgia. De jasjes zijn sinds 1967 een product van de Hamilton Tailoring Co. in Cincinnati, Ohio.

Boom

Augusta National heeft het mooiste perscentrum van de wereld, maar de eik voor het clubhuis – geplant in de jaren vijftig van de negentiende eeuw – fungeert als een plek waar nogal wat interviews worden afgenomen.

Clubhuis

De baan is aangelegd op een voormalige kwekerij (Fruitland Nurseries) die eigendom was van een Belgische familie. Hun woonhuis is nu het clubhuis, al was het ooit de bedoeling om tijdens de aanleg van de course een nieuw onderkomen voor de leden te bouwen. Maar daar was geen geld (meer) voor.

Stroompje

Op de holes elf, twaalf en dertien komt een beekje in het spel: Rae's Creek, genoemd naar John Rae. In zijn huis – niet waar nu de baan is – hielden mensen zich schuil tegen aanvallen van de indianen.

Gevarendriehoek

Amen Corner is het beruchte deel van de baan: de par-4 elfde, de par-3 twaalfde en de par-5 dertiende. Wie daar in de laatste ronde veilig doorheen komt, mag opgelucht ademhalen.

In zijn verslag van The Masters van 1958 gebruikte de journalist Herben Warren Wind de uitdrukking voor het eerst. Hij 'leende' de woorden van een jazzsong, Shoutin' in That Amen Corner.

Kort

In 1958 opende Augusta National een par-3 baan. Naast het clubhuis en in de buurt van de tiende tee. George Cobb ontwierp de holes, geassisteerd door oprichter en voorzitter Clifford Roberts. In 1986 tekende Tom Fazio – zie interview in vorige editie van Golfers Magazine – twee nieuwe holes.

Carnaval

Daags voor The Masters wordt de Par 3 Contest gespeeld. Spelers worden vaak gecaddied door vriendinnen, echtgenotes en/of kinderen. En dat geeft het toernooitje een feestelijk cachet. De winnaar van de Par 3 Contest heeft overigens nog nooit in hetzelfde jaar The Masters op zijn naam geschreven. Vorig jaar werd Joost Luiten met -3 gedeeld zesde.

Idee

De mannen achter Augusta National waren de zakenman – en verlicht despoot – Clifford Robert en Bobby Jones, de amateur die in 1972 de Grand Slam op zijn naam bracht. Jones tekende de baan samen met Alister MacKenzie. De Schot overleed overigens voor de baan in 1932 in gebruik werd genomen.

Bruggen

Er zijn drie beroemde bruggen: de Hogan Bridge (naar de green van twaalf), de Nelson Bridge (naar de fairway van dertien) en de Sarazen Bridge (naar de green van vijftien). De Nelson Bridge werd gebouwd door de Duitse krijgsgevangenen die tijdens Rommels woestijnoffensief bruggen en andere constructies voor de Panzer-divisie maakten.

Aanleg

Midden in de crisistijd een golfbaan aanleggen? Dat is vragen om problemen. Desondanks ging de eerste spade in 1931 de grond in en een jaar later al kon er – gedoseerd – worden gespeeld. De officiële opening vond in 1933 plaats.

Eerste editie

In het voorjaar van 1934 werd de eerste editie van The Masters gespeeld, al werd die naam pas in 1939 voor het eerst gebruikt. In de eerste jaren hadden Roberts en Jones het over het Augusta National Invitational.

Eerbetoon

Op de eerste dag staan duizenden toeschouwer om acht uur bij de eerste tee om twee grootheden te zien afslaan: Gary Player en Jack Nicklaus. Na te zijn aangekondigd door voorzitter Billy Payne slaan de twee hun drive. De ceremonial start dateert uit 1963. Jock Hutchison en Fred McLeod

Vorkje prikken

In 1952 was titelverdediger Ben Hogan op de dinsdag voor The Masters de eerste gastheer van het Champions Dinner. Dat was het begin van een traditie, die vanaf 1980 een bijzonder tintje kreeg: de regerend kampioen bepaalt wat er op het menu staat.

(Dit artikel stond eerder in Golfers Magazine 2 / 2016)

(Foto: ANP)