Hoe graag willen ze 'm?

En wéér is Amerika favoriet. Ze spelen thuis, hebben de beste spelers en zijn getergd omdat ze de Ryder Cup de afgelopen tien edities maar twee keer hebben gewonnen. Maar de hamvraag is: willen ze 'm graag genoeg? Want anders neemt Europa 'm over twee weken toch echt weer mee naar huis.

Dustin Johnson, Rickie Fowler, Jordan Spieth, Bubba Watson, Matt Kuchar, Brandt Snedeker, Jimmy Walker en Zach Johnson hebben samen acht Majors en meer dan 75 titels op hun naam staan... en niet één Ryder Cup. Het is een ontluisterende statistiek voor de Amerikanen.

In de afgelopen tien edities van de tweejaarlijkse strijd was Europa acht keer de sterkste. Natuurlijk, we hadden mazzel, maar geluk dwing je af. Door iets heel, heel, héél graag te willen. Door alles ervoor opzij te zetten.

Sergio Garcia veroverde in zeven edities maar liefst 20,5 punt voor Europa en won vijf Ryder Cups. Hij zegt dat hij ze belangrijker vindt dan een Major en ik geloof hem. Die gebalde vuist spreekt boekdelen.

Martin Kaymer heeft twee Majors in de kast staan, maar noemt de winnende putt die hij maakte in de Ryder Cup van 2012 het hoogtepunt van zijn carrière. 'Je moet blijven vechten, zelfs als je verliest', zegt de Duitser. 'Je moet je tegenstander zo diep mogelijk laten gaan, blijven knokken... tot de 17de of 18de hole. Want misschien krijg je onderweg toch nog één of twee kansen.'

'Het gaat om commitment, om passie', zegt Justin Rose 'Ik denk dat dit een ruige editie wordt, een heel moeilijke. Maar het wordt sowieso close, zoals altijd. En uiteindelijk gaat het om één of twee putts.'

Volgens vice-captain Padraig Harrington is het Europese succes van de afgelopen decennia vooral te danken aan die extreme motivatie. 'Het is voor Europa heel belangrijk om de Ryder Cup te winnen, echt héél belangrijk. En ik denk dat onze grootste prestatie is dat we de Amerikanen intussen ook tot op het bot gemotiveerd hebben. We made them care. They're trying hard.'

Task-force. Team building. Tiger. Alles halen ze uit de kast.

'Natuurlijk doet het pijn om zo vaak achter elkaar te verliezen', zegt Rich Beem, die in 2002 het PGA Championship op Hazeltine won (het strijdtoneel over een week) en nu commentaar geeft voor Sky Sports. 'We willen winnen, maar ik denk verliezen voor Amerika net iets minder pijn doet dan voor Europa. Voor onze fans is het net wat minder belangrijk. Maar geloof me, de spelers hebben de Ryder Cup heel hoog zitten.'

Willen ze 'm dan misschien té graag winnen? Is dat het probleem? 'In het verleden heeft het Amerikaanse team te veel druk op zichzelf gelegd', meent sportpsycholoog Dr. Bob Rotella. 'Ze moeten leren ontspannen.'

Ontspannen? Nergens is de druk zo hoog als in de Ryder Cup. Jouw pot kan beslissend zijn, ook als je de hele week al matig of ronduit slecht speelt. Dat is een heel andere druk dan als je in bloedvorm bent en op zondagmiddag op de back -nine van een toernooi in-contention bent. In de Ryder Cup moet je geweldige ballen slaan als je je verschrikkelijk voelt. Daarvoor moet je diep graven.

Gaat Amerika dan steeds ten onder aan de favorietenrol? Hoe vaak Europa ook wint, in de media blijft Amerika elke keer favoriet. Rotella: 'Als Amerika niet wint, hebben ze het verpest, maar als Europa wint, is het een ongelofelijk prestatie – belachelijk als je ziet hoe vaak Europa de laatste jaren heeft gewonnen. Het is een interessant psychologisch fenomeen.'

Soms is golf net voetbal, met ontelbare captains die allemaal precies weten hoe je die Ryder Cup moet winnen. Nog een weekje, dan mogen wij ook op de bank commentaar geven op de beslissingen van Clarke en Davis Love III.

Ik kan niet wachten...