Van Driel en Lafeber zakken

De twee overgebleven Nederlanders op de Qualifying School knokten tot het einde, maar ze kwamen uiteindelijk ruim te kort.

De twee overgebleven Nederlanders op de Qualifying School knokten tot het einde, maar ze kwamen uiteindelijk ruim te kort. Volgend jaar is Joost Luiten dus nog steeds de enige landgenoot op de Europese Tour.

Aan het begin van de slotdag was al duidelijk dat je op -6 of (in het meest positieve geval) -5 zou moeten eindigen om een van de vijfentwintig tourkaarten te veroveren. De opdracht voor Maarten Lafeber (-2) en Darius van Driel (par) was dus duidelijk: er moesten birdies gemaakt worden.

Lafeber kreeg het vizier echter geen moment op scherp. Het duurde tot hole twaalf voordat hij een slag wist te winnen, en op dat moment had hij al zes slagen ingeleverd. Uiteindelijk stopte de martelgang na tachtig slagen (+8), waarmee de routinier – die meer dan een decennium op het hoogste niveau acteerde – de rode lantaarn in handen gedrukt kreeg: 72ste op +6.

Darius van Driel stond voor de zeer lastig opgave om in één ronde een handvol slagen onder par te duiken. Twee birdies op zijn eerste negen (hij begon op de back-nine) gaven echter hoop, en met een nieuwe gewonnen slag op hole twee mocht er zelfs stiekem gedroomd worden van 'het wonder'. Nog zeven holes te gaan, die de jonge professional in twee of drie onder par zou moeten spelen. Zou het misschien dan toch...

De eerste negen van de Stadium Course is echter zeer lastig en bogeys op drie en vijf brachten Van Driel weer terug naar -1 voor de dag en het toernooi. Het slotoffensief mocht er wezen – met nieuwe birdies op vier en vijf – maar de noodzakelijke risico's werden uiteindelijk toch afgestraft: een double bogey-bogey slot gooide de deur naar het hoogste niveau in het slot – voor volgend jaar in ieder geval. Van Driel werd 51ste op level par.

Zowel Lafeber als Van Driel verdienden met het halen van de cut in de Final Stage overigens wel een volle kaart voor de Challenge Tour in 2017.

Er gingen meer bekende namen 'koppie onder'. Simon Kahn, Robert Dinwiddie, Oliver Wilson, Michael Hoey en Ross McGowan moeten zich op hun toekomst bezinnen. Hetzelfde geldt voor onder andere Rhys Davies, Daniel Vancsik, Tjaard van der Walt, Alvaro Quiros, Richard Finch en Brett Rumford, die de cut niet eens wisten te halen.

Blije gezichten waren er ook na de zesdaagse golfmarathon. De cut kwam uiteindelijk op -5 te liggen en in totaal dertig spelers verdiende een kaart voor het hoogste niveau. De Engelsman Nathan Kimsey won de Final Stage met een totaal van -13, maar ook Edoardo Molinari (-12), Eddie Pepperell (-9), Rafa Echenique (-8), Tom Lewis (-8) en Major-winnaar annex 'Tiger-temmer' Y.E. Yang (-8) speelden volgend jaar weer op de Europese Tour.

Leaderboard