Q

108 holes staan tussen de 156 deelnemers aan Qualifying School en een van de 25 kaarten die er te verdienen zijn.

Eind deze week is het weer zo ver. De climax van de Qualifying School staat voor de deur. Zes lange rondes die bepalen of je volgend jaar wel of niet een baan hebt.

Ik heb wel eens geprobeerd me voor te stellen hoe het moet zijn voor die mannen die zich elk jaar melden op PGA Catalunya. Stel nou dat ik te horen zou krijgen dat mijn volgende artikelen zouden bepalen of ik ook volgend jaar zou mogen blijven schrijven? Of dat je – bij om het even welk beroep – de komende week meer/beter/sneller moet produceren dan je het hele jaar hebt gedaan om niet op zoek te moeten naar een andere betrekking. Hoe ga je om met die druk? Hoe krijg je het voor elkaar om dan 'gewoon' je ding te doen?

'Gewoon' tussen haakjes ja, want eerlijk, op Qualifying School is niet veel gewoon. First Stage is vooral voor de dromers en de hoopvollen, in Second Stage worden de eerste echte klappen uitgedeeld en moeten gerenommeerde namen het veld ruimen, waarna het onder de rook van Girona do or die is. Superlaag scoren is minder belangrijk dan grote fouten van de kaart houden. En als je die laatste al maakt is het zaak vooral niet in paniek te raken; er zijn nog zoveel holes te spelen. Benut je kansen op de Tour Course, blijf overeind op de Stadium Course. 108 holes lang. Ga er maar aan staan.

Zes dagen lang, 108 holes in totaal, scherp en geduldig blijven om een van de 25 kaarten te bemachtigen.

Ik bezocht het toernooi op PGA Catalunya vaak en zag er hoogte- en dieptepunten. Inder van Weerelt die mismoedig, langdurig en met de omwenteling harder in een kopje thee roerde nadat hij nét misgreep. Rolf Muntz die na de ronde zei zo te komen voor een reactie, om vervolgens in een klaarstaande taxi te stappen om nooit meer terug te komen. Niet voor een reactie, niet voor zijn kaart. Wil Besseling die op zijn slothole een putt van nog geen twee meter miste...en daardoor zijn kaart. En nooit, nooit, zal ik de approach van Taco Remkes vergeten op de par-5 twaalfde die maar net te lang was, onbarmhartig op het pad en diep de bosjes in stuiterde, met een acht tot gevolg. Hij probeerde zichzelf nog wel op te pakken, maar de kaart die net nog zo dichtbij was, was plots nagenoeg buiten bereik, en met moeite sleepte hij zich naar het einde en een nieuw jaar op de Challenge Tour. Nog elke keer als ik op die hole kom moet ik er aan denken, en het was met grote vreugde dat ik twee jaar geleden zag dat de bosjes achter de hole bijna allemaal weggehaald waren.

Een bal op het pad, een bal in de bosjes, en de droom kan uiteen spatten.

Alsof er niet elders op de baan nog veel meer gevaar loert.

De Stadium Course was niet voor niets kandidaat voor het organiseren van de Ryder Cup, gastheer van het Spaans Open, en al jaren het toneel van de Qualifying School. Waar je bij gewone toernooien in het spelershotel nog heel wat gezelligheid aantreft, is het tijdens deze week vooral stil. Spelers zijn meer in zichzelf gekeerd dan anders in de wetenschap dat het deze week niet alleen om deze week gaat, maar om een heel jaar, om de hele verdere toekomst misschien wel. Ga na vier dagen maar eens bij het leaderboard staan, hang er gerust een uurtje rond na zes dagen. De spanning komt hier tot een climax. Sta ik aan de goede kant van de score of net niet?

Rust rond het leaderboard, uniek tijdens Qualifying School.

Het allerhoogste hoogtepunt wat dat betreft was zonder meer 2011 toen maar liefst vijf landgenoten niet alleen de cut, maar ook hun kaart haalden. Al ging dat zeker niet zonder het nodige drama.

Omdat een aantal spelers struikelend het clubhuis bereikte viel het precies de goede kant op voor het Nederlandse contingent.Tim Sluiter kwam met rode ogen terug uit het hotel, Taco Remkes liep als een gekooide tijger heen en weer in een poging zichzelf de baas te blijven nadat hij van ver gekomen was, en bij Maarten Lafeber liepen de tranen over de wangen nadat hij voor het eerst in een kleine tien jaar terug naar school moest, en slaagde.En wij golfstukjesschrijvers? Wij stonden erbij en slikten ook een keertje extra. De drie flessen champagne die we gekocht hadden voor de eventuele geslaagden, bleken er twee te weinig. Ook dat is Qualifying School... Hou altijd rekening met het onverwachte. Alle 108 holes lang. 

Uniek: vijf landgenoten in actie op de laatste dag in 2011 en alle vijf halen een kaart.

(Foto's: Golfsupport)