Help Anne (en anderen)

De Ladies European Tour heeft het zwaar, heel zwaar. De speelsters van het circuit hebben het echter nog veel zwaarder.

Voor Golfers Magazine 5, dat deze week verschijnt, sprak ik onlangs uitgebreid met Anne van Dam. Nederlands enige speelster op het hoogste niveau nam geen blad voor de mond tijdens het gesprek dat plaatsvond in het clubhuis van haar home-course. Eerlijk als altijd stak ze haar onvrede, haar woede misschien zelfs wel, over de gang van zaken op de Ladies European Tour, niet onder stoelen of banken. Ik schreef het gekuist op, maar erg veel vriendelijke woorden had ze niet over voor de directie van haar circuit. De kern van haar betoog? Het gaat niet goed met de LET, en als het zo doorgaat wordt het alleen maar slechter.

Daarmee zei de Arnhemse niets teveel. Kijk maar eens naar de kalender van dit jaar. Hoeveel wedstrijden zijn er tot en met juni gespeeld? Hoeveel daarvan werden werkelijk in Europa gespeeld? Weinig. Bitter weinig. En het gaat van kwaad tot erger want eerder deze week werd er opnieuw een toernooi uit het schema gehaald, waarmee het aantal wedstrijden voor het seizoen teruggaat naar 17 in totaal, waarvan nauwelijks een handvol op Europese bodem, inclusief de Majors. Dat wil zeggen, als er niet nog meer toernooien worden geannuleerd.De verklaring die het circuit uit deed gaan na de laatste annulering komt dan ook misplaatst voor. 'We zijn het niet eens met de negatieve berichtgeving over onze toekomst. We hebben flinke stappen gezet om ons merk te versterken.' Het is dat het zo treurig is, anders zou je je kapot lachen.

Dat de prijzengelden lager zijn dan bij mannen, het is – net als bij nagenoeg alle sporten – niet anders, maar als je ook nog eens nauwelijks aan spelen toekomt wordt het wel erg moeilijk om in je onderhoud te kunnen voorzien. 'Ik hoef echt niet per se naar Amerika, het liefst zou ik mijn hele loopbaan in Europa spelen, maar ik heb gewoon geen andere keuze', zegt Van Dam in eerder genoemd interview dan ook.

De vraag waarom het circuit zo worstelt, is niet eenvoudig te beantwoorden, al zijn er zo op het oog redelijk eenvoudig oorzaken aan te wijzen. De beste spelers die naar Amerika vertrekken. Het afnemen van sponsorinkomsten. Een gebrek aan (media)aandacht. Het slechte nieuws stapelt zich op terwijl er toch partijen – zowel nationaal als internationaal – zouden moeten zijn die het vrouwengolf een warm hart toedragen. De economische crisis kostte de Amerikaanse Tour enkele jaren geleden bijna de kop, de LET maakt water terwijl de economie de lijn naar boven allang weer gevonden heeft. Dan zou een investering in damesgolf ook aan deze kant van de oceaan toch op zijn minst het overwegen waard moeten zijn?

Je zou het denken, maar het gebeurt dus niet. Neem ons eigen land. Het Deloitte Ladies Open was jaren een vaste waarde op het circuit, maar na het stoppen van de hoofdsponsor lukte het niet een nieuwe titelsponsor te vinden, ook omdat ING het geld liever investeert in een nieuw initiatief voor de breedtesport (de golfweek deze week op Prise d'Eau) in plaats van het topgolf een impuls te geven.

Natuurlijk is het te prijzen dat de bank geld in de sport stopt, en moet je vooral wijzen naar de partijen die dat niet doen, maar is een wedstrijd met oud-voetballers nu echt waar we het Nederlandse golf verder mee helpen? Zou de (top)sport op de korte én langere termijn niet veel meer geholpen zijn met een stimulans voor de Ladies European Tour, de Challenge Tour ook? Om de talenten van morgen en de topvrouwen van vandaag een kans te bieden de top te bereiken. Om te zorgen dat we een topgolfer als Anne van Dam niet verplichten de oceaan over te steken. Om het damescircuit niet willens en wetens kopje onder te laten gaan.

MP

(Het complete gesprek met Anne van Dam staat in het deze week te verschijnen Golfers Magazine 5)

(Foto: Golfsupport)