Blik op The Dutch (1)

Dit wordt mijn dertigste Internationaal Open Golfkampioenschap op rij. De reeks begon in juli 1988 op Hilversum, al had ik daarvoor al twee Opens gecovered.

De eerste was het KLM Open van 1984, de enige keer dat de Rosendaelsche gastheer was. Bernhard Langer won met een score van dertien onder. Een jaar later zag ik hoe de Australiër Graham Marsh op Noordwijk net te sterk was voor Langer: -6 om -5.

Het KLM Open van 1988 was niet het meest opwindende toernooi dat je je maar voor kunt stellen. Tommy Johnstone uit Zimbabwe begon de laatste ronde met drie slagen voorsprong, maar hij miste in de slotronde te veel korte putts – zijn achilleshiel – en werd op twee strokes van Mark Welshman Mouland derde.

Beste Nederlander was amateur Constant Smits van Waesberghe. Hij eindigde met -3 als 35^ste.

 

Het mooiste Open? Je zou zeggen dat er gekozen moet worden uit de edities van 2003, 2013 en 2016 – de zeges van Lafeber en Luiten. Maar die van 1989 staat daar qua spanning en sensatie mijlenver boven.

Ik heb het natuurlijk over het kampioenschap op de Kennemer dat Olazabal met een double bogey op de 81^ste hole won, na een play-off met Roger Chapman – die op de eerste extra hole afviel – en Ronan Rafferty.

Er wordt deze week regen en wind verwacht, maar de weergoden moeten van goeden huize komen om de omstandigheden van zondag 30 juli 1989 te evenaren.

 

Je weet het met weersverwachtingen maar nooit, doch als er inderdaad een of twee dagen een stevige bries is en het ook nog eens gaat regenen, dan wordt The Dutch eindelijk getest op een manier die Colin Montgomerie voor ogen had toen hij de baan – een inland links course – ontwierp.

Het zou dan ook nog eens zo kunnen zijn dat de luck of the draw een rol gaat spelen. Op dag 1 en 2 spelen alle 156 deelnemers een keer vroeg en een keer laat en dus kan het weer je helpen of juist tegenzitten.

(Ook voor de toch al nerveuze deelnemers aan Beat the Pro op de veertiende. Ga daar maar eens staan met bijna horizontale regen en de wind hard van links…).

De baan lag er dinsdagochtend uitstekend bij, maar als je de vooruitzichten voor Gorkum bekijkt, is het duidelijk dat we het niet droog houden. De vraag is hoe goed de drainage van The Dutch is.

Voor het eerst in jaren is Miguel Vidaor niet de toernooidirecteur van het KLM Open. De Spanjaard zit ziek thuis en wordt vervangen door David Probyn, die deze week mogelijk een paar interessante beslissingen moet nemen. De windkracht en - richting zullen bijvoorbeeld bepalend zijn welke tees de Brit gaat gebruiken. En: hoe snel wil Probyn de greens hebben. Het is een feit dat hoofdgreenkeeper Niall Richardson ze heel snel kan laten zijn en dat was maandag en dinsdag te merken. Maar je wilt geen situatie hebben dat ballen niet of moeilijk stijl blijven liggen.





De Britse bookmakers houden afgaande op hun quotes op een tweestrijd tussen Joost Luiten en de hoogst geplaatste speler op de wereldranglijst: de runner-up van vorig jaar, Bernd Wiesberger die 34^ste staat.

Volgens de bookies moeten we ook rekening houden met Ryan Fox. En dat is meer dan terecht.

De 30-jarige Nieuw-Zeelander staat in zijn eerste volle seizoen op het hoogste niveau 22^ste op de Order of Merit en die positie heeft hij vooral te danken aan drie top-10 plaatsen op rij in Frankrijk, Ierland en Schotland. Fox blonk vooral uit in de laatste twee toernooien, die onder lastige omstandigheden werden gespeeld.

Voeg daarbij zijn negende plaats van vorige week in Zwitserland en het is duidelijk dat Ryan Fox een man is om in de gaten te houden.